Christine Niemeyer[1] werkt als ingenieur bij een fabrikant van kleurconcentraten en heeft er in belangrijke mate aan bijgedragen dat QUADRO zo is als jij het vandaag kent. We hebben met haar over de stevigheid en duurzaamheid van QUADRO onderdelen en over de hoogte- en dieptepunten van de onderneming gesproken – en daardoor ook begrepen wat “kwaliteit heeft een prijs” in de praktijk betekent.
Mevrouw Niemeyer, wat vindt u van QUADRO?
Fantastisch. Ik ben helemaal enthousiast over het product, ik vind het echt geweldig. Ook omdat wij bij de ontwikkeling zoveel mogelijk goede eigenschappen in QUADRO hebben gestopt. Mijn gezin heeft sinds 2012 QUADRO in huis. Eerst stond het rek binnen, sinds 2016 staat het buiten en trotseert daar sneeuw, regen en extreme zon. De kinderen zijn er in al die jaren niet in geslaagd ook maar een enkele buis te breken, hoewel ze er soms wel met z’n tienen op hebben staan springen, als er vriendjes en vriendinnetjes op bezoek waren. Als je in de huidige arbeidswereld, die niet altijd vrij van stress is, goede resultaten wilt leveren, is het belangrijk dat je van een product overtuigd bent, anders heb je op den duur geen plezier meer in je werk.
Hoe bent u begonnen met werken bij QUADRO?
Na mijn ingenieursstudies werkte ik in eerste instantie ergens anders, maar daarna continu in het bedrijf waar ik nu ben. Ik werk hier al 27 jaar en destijds ontwikkelde ik al onderdelen en kleuren met de familie van de huidige directeur van QUADRO en de familie van de directeur van een grote partneronderneming, die nog steeds samenwerkt met QUADRO. En vervolgens heb ik ze verder ontwikkeld.
Wat zou u beschrijven als een van uw meest opwindende projecten?
Afgezien van QUADRO, ben ik natuurlijk betrokken bij vele andere ontwikkelingen, en in die context komt het verbod op zware metalen bevattende pigmenten voor het kleuren van kunststoffen in me op. Dat was een hele uitdaging, want lood en cadmium hebben vooral stabiliserende effecten. Ze beschermen zowel het plastic als de kleuren. Dit resulteerde in heldere signaalkleuren die eeuwig meegingen. Aanvankelijk waren dergelijke producten, bij de overstap naar modellen zonder zware metalen, minder bestand tegen UV-straling.
Wat heeft QUADRO hiermee te maken?
Terugkijkend was dit kennisproces buitengewoon waardevol, vooral met betrekking tot QUADRO, dat altijd dergelijke componenten heeft vermeden en waarmee we in 1996 hebben kunnen overtuigen om met ons samen te werken. Dit was een speciaal project voor ons en markeerde ook het begin van mijn eerste ontmoetingen met dit product. QUADRO, dat altijd zware metalen, weekmakers en PAK's heeft vermeden, moest met ons nieuwe normen stellen en bestaande resultaten overtreffen. Daarom hebben we bestaande formules opnieuw afgesteld en de kleuren verder ontwikkeld. Vooral voor de CLASSIC-serie speelt kleurbriljantie een belangrijke rol omdat dat echt levendige kleuren zijn. Het bereiken van een permanent helder geel is het meest uitdagend, maar zelfs hier hebben we niveaus 7-8 in lichtechtheid bereikt, die variëren van "uitstekend" tot "uitzonderlijk". Dit gaat over de duurzaamheid van kleuren onder belichting, zoals met UV-licht.
QUADRO ziet sinds het begin af van schadelijke bestanddelen in zijn grondstoffen en gebruikt in plaats daarvan materialen die ook in de voedingsindustrie worden ingezet. Daarbij is QUADRO consequent vrij van zware metalen, weekmakers, Polycyclische Aromatische Koolwaterstoffen (PAK's) en Bisfenol-A (BPA).
Welke criteria zijn naast de lichtechtheid verder belangrijk bij het kleuren van kunststof?
Op het gebied van lichtechtheid is het relatief gemakkelijk om maximale waarden te bereiken. Weerbestendigheid is lastiger. Daarbij gaat het om het effect van extreme weersomstandigheden op het materiaal. Ook op dat gebied hebben we veel moeten testen, tot we het huidige, meer als tevredenstellende resultaat hebben behaald.
Zijn er nog andere belangrijke criteria voor kunststof?
Belangrijk is ook de stevigheid, in vaktaal slagvastheid genoemd. Dat houdt in dat een kind op het klimrek rustig moet kunnen springen – zonder dat het breekt. Ook hier was een zorgvuldige afstemming van de samenstelling van het materiaal nodig. Eigenlijk zou polyamide 13 als kunststof perfect aan deze eisen voldoen. Het is echter vier keer zo duur dan de kunststof die we uiteindelijk hebben gekozen. Deze kosten hadden we uiteraard ook aan de klant moeten doorgeven, dus dat was geen optie. Daarom moesten we een voordeliger product vinden, een massakunststof waar we dan echt alles uit zouden halen. Uiteindelijk hebben we gekozen voor polypropyleen.
Hoe ging het verder toen de kunststof was gevonden?
Ten eerste gebruiken wij voor het polypropyleen nu een kleurbatch, dus een granulaat met kleurstof, dat ook in de bruggenbouw wordt gebruikt. Daardoor komt de extra stabiliteit tot stand. Bovendien was een nauwkeurige afstemming en een afweging van verschillende opties noodzakelijk, om ervoor te zorgen dat het product ook geschikt is voor kinderen. We konden dus niet dezelfde procedures volgen als bijvoorbeeld in de auto-industrie, waar veel criteria die voor speelgoed gelden, geen enkele rol spelen. Het materiaal moest voldoen aan de Duitse normen voor levensmiddelen – voor het geval dat een kind het speelgoed in zijn of haar mond steekt. Zulke normen vormen echter een grote beperking als het om de stabilisatie van de buizen en platen gaat.
Waar moet men bij kunststof voor de speelgoedindustrie nog meer op letten?
Er zijn ook esthetische criteria. Het klimrek moet er warm en vrolijk uitzien, niet droef en vuil. En dat is lastig, want er zijn speciale pigmenten die een goede weerbestendigheid garanderen – maar die zijn niet geschikt voor kinderen, omdat ze een vuile indruk maken. Weerbestendige pigmenten zijn vaak niet mooi. Briljante pigmenten zijn echter vaak niet weerbestendig. Dat is de wisselwerking waar je rekening mee moet houden.
Wat was het resultaat van deze afweging?
We hebben, denk ik, een perfecte balans gevonden. Het resultaat is wat iedereen die QUADRO gebruikt, dus ook ik als moeder, kent. Het klimrek waar ik het in het begin over had, staat al meer dan vijf jaar buiten in het water van het meer, blootgesteld aan wind en weer. Hier in Zwitserland sneeuwt het vaak en het regent ook af en toe – en dan is er nog de felle zon. Natuurlijk zijn de kleuren ietsje bleker geworden, dat kan bijna niet anders – maar toch zijn ze nog goed zichtbaar. En stabiel is de constructie in ieder geval. Intussen hebben we hem zelfs uitgebreid, omdat de kinderen groter zijn. Ik denk dat de meerkosten van de grondstoffen voor de kleurbatch in totaal geringer zijn dan de extra prestatie die je er tenslotte voor terugkrijgt – als je een product hebt dat jarenlang meegaat. Dingen die snel kapot gaan, zijn sowieso niet meer van deze tijd.
U bedoelt obsolescentie?
Ja, ooit is men ermee begonnen alles steeds goedkoper te maken. Veel gerenommeerde ondernemingen hebben die fase niet overleefd, omdat de kostendruk uit Azië te groot werd. Ik heb nog een gourmetstel van een bekende fabrikant in huis. Destijds hebben we daar 100 DM voor betaald, dat was toen een heel bedrag. Tegenwoordig krijg je een dergelijk toestel bij een discountzaak voor een paar euro. Maar de pannetjes van mijn gourmetstel gaan nog steeds mee, ze zijn niet kromgetrokken of versleten. Lage prijzen lijken misschien op het eerste gezicht aantrekkelijk, maar zijn op de lange termijn niet rendabel.
En wat denkt u over nieuwe trends op de markt, bijvoorbeeld bioplastic?
Daar sta ik kritisch tegenover. Bioplastic vergaat weliswaar na verloop van tijd, maar niemand denkt erover na hoeveel energie er voor de productie van dit materiaal nodig is. Sommigen werken ook aan kunststoffen gemaakt van mais en suiker. Maar gezien de honger die in grote delen van de wereld heerst, lijkt me dat geen goed idee. Voedingsmiddelen zijn ergens anders harder nodig dan voor de kunststofindustrie. Polypropyleen kan daarentegen schoon worden verbrand – de energie die daarbij vrijkomt, kan door middel van energieterugwinning weer worden gebruikt. Of het polypropyleen kan worden ingesmolten en opnieuw worden verwerkt. Misschien hoeft dat ook helemaal niet, omdat het product erg lang meegaat. Speelgoed dat zo lang kan worden gebruikt als QUADRO is naar mijn mening pas echt duurzaam.
Hartelijk dank voor dit gesprek, mevrouw Niemeyer.
[↑] Naam door de redactie gewijzigd.
[↑] De Classic serie (opmerking van de redactie).
Reacties