Mag het ietsje meer zijn?

Net als iedere ochtend gaat Helene haastig op weg naar haar werk. Daar aangekomen steekt ze met een tevreden glimlach op haar gezicht de sleutel in het slot, draait hem om, opent de deur en stapt haar kleine rijk binnen: de eigen winkel waar ze al zo lang van heeft gedroomd. Een van de vele dromen die voor haar zijn uitgekomen. Voor de klanten komen, veegt ze nog snel even de vloer aan en zet ze de spullen in de schappen, zodat de klanten, die haar inmiddels zeer dierbaar zijn geworden, alles vinden wat hun hart begeert. Vele soorten pasta – van dik tot dun, spiraaltjes, elleboogjes of van die rechte. En bulgur – omdat daar zoveel voedingsstoffen in zitten. Voor haar klanten is alleen het beste en het gezondste goed genoeg. Daar hoort natuurlijk ook fruit bij. Vandaag zijn er appels, bananen, sinaasappels en – passend bij het seizoen – pruimen.

Helene heeft nog maar net de prijslijst voor vandaag in haar mooiste handschrift opgeschreven en aangeplakt als de eerste klant al binnenkomt. Martha! Zij is altijd de eerste klant. En Helene is dol op haar. Na een praatje over het weer, over het gezin en de leuke dingen van het leven gaan een pak sap, een doos bonbons en een pakje boter over de toonbank.

Oh jee! Martha is haar portemonnee vergeten.

“Geeft niks”, stelt Helene haar gerust. Omdat Martha een goede klant is, zet ze het gewoon op de rekening

“Wij vertrouwen elkaar immers wel.” Helene geeft Martha haar tas met boodschappen en neemt afscheid met een vriendelijke glimlach.

Kort voor sluitingstijd stormt nog een laatste klant naar binnen, omdat thuis het zout op is. Zodra hij de deur uit is, sluit Helene haar kleine winkeltje en denkt bij zichzelf: Wat zou het leuk zijn als vanavond een nieuwe droom zou uitkomen! Ik weet ook al wat ik zou willen.

Ongeduldig wacht ze tot papa thuis komt van zijn werk.

“Ik wil graag een piratenschip”, zegt kleine Helene. “En het moet heeeeeeel groot zijn!”

Een piratenschip, dat is een makkie, denkt papa. Hij gaat aan de tekentafel zitten – hij is immers architect van beroep – en ontwerpt het mooiste piratenschip dat zijn beide dochters Helene en Martha ooit hebben gezien. Met een brede boeg, een groot laadruim voor de buit die bestaat uit ananas en kokosnoten, ruimte voor de bemanning en – heel belangrijk – een brug, van waaruit Helene door haar verrekijker over de turquoise-blauwe oceaan kan turen. De zee is rustig – maar wie weet wat er nog op komst is ...

Beneden in de machinekamer is Katharina aan het ploeteren. Als moeder heeft ze met Helene al heel wat spannende reizen over de oceaan achter de rug. De confrontaties met andere zeerovers hebben hun sporen achtergelaten: een oogklep bedekt haar rechteroog en een bandana beschermt haar hoofd tegen de wind en de brandende zon op de Zuidelijke Grote Oceaan.

Maar haar komt niet alleen de rol van een handlanger toe. Een paar dagen later tovert ze het QUADRO schip om in een blotevoetenpad: meerdere vierkante vakken met steeds een andere ondergrond om over te lopen: kiezelstenen, zacht gras, natte klei, witte bonen, bloem en zaagsel. Dat is niet alleen dikke pret en een goede ontspanning voor de voeten na een lange dag als piraat, maar biedt ook een scala aan verschillende sensorische ervaringen. De zintuigen van de meisjes, die meestal schoenen dragen, worden op een bijzondere manier geprikkeld. Daarvan profiteert het hele lichaam – van de zeerover net als van de winkelier.

Vader is architect, moeder kindertherapeute, ze hebben een grote dochter met heel veel fantasie en een kleine die altijd graag meedoet – kortom: een perfect team. Vooral als je QUADRO in huis hebt. Daarmee kun je de gekste ideeën realiseren. Midden in Polen, waar het gezin woont. Als de vriendjes en vriendinnetjes van de meisjes op bezoek komen, zijn ze blij verrast over de glijbaan in de woonkamer. Als ze Helenes winkeltje zien, zijn ze dol enthousiast en zetten ze hun spaarpot op z’n kop om verse producten te kopen. Naar de supermarkt gaan ze nog maar zelden – meestal alleen als daar een QUADRO set in de aanbieding is. Ze hebben heel veel goede ideeën over wat je allemaal nog meer zou kunnen bouwen.

En binnenkort gaan ze al die plannen met hun eigen ouders in de praktijk brengen!

Vond je dit een leuk verhaal? Dan hebben we er nog wel eentje: maak hier een uitstapje naar de woestijn.