“Hij kan het hebben!”

Een verhaal over creativiteit bij het bouwen en koken, grote voorbeelden, kleurrijke klimrekken en papa op de glijbaan.

Zijn e-mails sluit hij af met de groet “Met vlezige groeten”, hij omschrijft zichzelf als een foodie en als een echt familiemens – en sinds kort heeft hij QUADRO herontdekt: dat is Flo en in dit artikel willen wij hem en zijn gezin aan je voorstellen.

Flo is een mengeling van creativiteit, vindingrijkheid, een scheutje gekkigheid – en staat toch met beide voeten in het leven. En met dat laatste gaan we beginnen: trouwen, huis kopen, kind nummer één, kind nummer twee, QUADRO. Tot dusver een hele gewone levensloop.

In de lente wilde het gezin de tuin opknappen en het was de bedoeling dat ook de twee kinderen daarvan zouden profiteren – dus er moest een klimrek komen. Maar de ouders zagen een vast gemonteerd klimrek met grote fundamenten van beton niet zitten. Ze waren meer op zoek naar iets dat je ook gewoon even aan de kant kunt zetten als je het gras wilt maaien of het gazon voor iets anders wilt gebruiken.

“Wat dacht je van die gekleurde klimrekken van vroeger?”, vroeg zijn vrouw Niki. “Zo’n klimrek had ik als kind. Dat is helemaal te gek. Je kunt het steeds weer anders in elkaar zetten en uitbreiden.”

Ze wisten nog dat dat systeem QUADRO heette, vonden de onlinewinkel en bekeken wat er verkrijgbaar was – en werden al snel megalomaan: ineens ging het niet alleen meer om één bouwpakket, maar moest er ook een glijbaan komen – en dan nog een tweede bouwpakket erbij. En een dak. Toe maar!

Toen de pakketten werden bezorgd, was het helaas rotweer.

“Kom op, laten we in ieder geval één doos openmaken en tenminste een klein klimrek in huis bouwen, zodat jij op de glijbaan kunt”, zei Flo tegen zijn tweejarige zoon. Hij begon gewoon met een geïmproviseerde constructie – voor hem als bouwkundig tekenaar geen enkel probleem. En het resultaat? Zodra zijn zoontje ‘s ochtends was opgestaan, kon hij gelijk in de woonkamer het klimrek inklimmen. En toen ging het de hele dag van: glijbaan op, glijbaan af.

Toen Flo die avond thuiskwam van zijn werk, riep zijn zoontje gelijk: “Papa ook op de glijbaan!”

En Flo dacht: als hij dat maar kan hebben ... Hij weegt immers zo’n 100 kilo. Maar hij probeerde het toch.

“Hij kan het hebben!”, riep hij toen hij beneden was. “Oké, dat ding is dus echt voor de eeuwigheid, ook al ziet het er op het eerste gezicht niet zo massief uit”, was zijn conclusie. Immers wordt iedere verbinding, iedere buis apart vastgeschroefd, om ervoor te zorgen dat alle onderdelen ook echt goed vastzitten. Dankzij het QUADRO PLUG-IN-SYSTEEM gaat de opbouw vliegensvlug. En zoals je ziet: het is echt de moeite waard.

Toen het buiten eindelijk mooi weer was, kreeg het gezin het klimrek niet meer door de deur. Maar dat was geen enkel probleem! QUADRO kun je namelijk gemakkelijk uit elkaar halen en weer opnieuw in elkaar zetten. Zo ontstond in de tuin al snel een echt huis voor de kinderen, uiteraard weer met een glijbaan. De kinderen hebben reuzepret: de grootste, die al wat zelfstandiger is, doet het voor en de kleine doet het na. De dreumes vindt alles wat zijn grote broertje doet super interessant. Nu gaan ze nog samen van de glijbaan, maar omdat hij een goed voorbeeld heeft, zal de kleinste waarschijnlijk al met anderhalf jaar helemaal alleen van de glijbaan durven glijden.

Ook papa is tevreden: hij kan het klimrek afhankelijk van de zonnestand draaien en ook op het terras zetten als hij het gazon wil maaien. En hij heeft alweer nieuwe ideeën: misschien kunnen we hier een wandje inzetten, daar een ladder eraan bouwen enz. Het klimrek zal dus zeker nog groeien. Zijn kinderen zullen er nog lang mee spelen en later ook zelf creatieve ideeën hebben. En dan gaan ze samen wilde constructies bedenken.

Dat principe kent hij al uit de keuken. Ook daar kookt het gezin vaak samen, experimenteert met recepten en doet veel ontdekkingen. De aanleiding was dat Flo als kind een moeilijke eter was – en dat eigenlijk nog steeds is. Hij eet bijvoorbeeld vrijwel geen witte dingen: geen mayonaise, geen remouladesaus, geen roomsaus, geen boter. En niet omdat hij het niet verdraagt, maar gewoon omdat hij het niet lekker vindt. Dat betekent dus dat hij heel veel gerechten niet kan eten. Maar daar heeft hij allang iets op bedacht: hij kookt ze gewoon zelf op zijn eigen manier: lasagne zonder bechamelsaus, Thaise curry zonder kokosmelk – wat eigenlijk volslagen onzin is, zoals hij zelf bekent. Hij maakte uit deze nood een deugd of eigenlijk: een blog, die inmiddels tot de tien grootste barbecueblogs in Duitsland behoort. En de Instagram-pagina Bigmeatlove voor kokende mannen (die echter ook vrouwen doet watertanden). De volgers volgen het sympathieke gezin dat van eten een feest maakt.

“In Duitsland wordt eten vaak wat verwaarloosd. Men hecht er niet zoveel waarde aan dan in andere landen”, vertelt Flo. Zijn vrouw heeft een hele tijd in Spanje gewoond, waar een hele andere eetcultuur heerst: mensen nodigen elkaar uit, gaan er uitgebreid voor zitten en maken er een gezellige avond van. Alles vindt plaats rond de grote eettafel, samen met ouders, familie en vrienden. Je krijgt niet gewoon een bord voor jezelf, maar alles staat voor iedereen op tafel, zodat je alles gewoon kunt pakken. De gezamenlijke maaltijden scheppen een band en dat is ook wat Flo zo mooi vindt en wat hij wil doorgeven.

Om zijn passie voor koken en eten nog beter te kunnen uitleven, wilde hij een buitenkeuken. En wel een echte, dus zodat je niet naar binnen hoeft om je handen te wassen, maar echt buiten kunt koken: een buitenkeuken met koelkast, warm water om je handen te wassen en een verwarmd aanrecht. In de tijd dat Flo deze keuken ontwierp, bestond dat op die manier nog helemaal niet.

“Deze keuken is perfect”, zegt hij enthousiast. “Het is mijn absolute droomkeuken.”

We hebben hem gevraagd wat het lievelingsgerecht van zijn gezin is.

Daar moest hij niet lang over nadenken: „Pasta! Bij ons zijn we allemaal gek op pasta in alle variaties. Dan eten ook onze kinderen graag mee.” Thaise curry en Vietnamese curry, waar hij en zijn vrouw dol op zijn, is voor de kinderen iets te scherp.

Wij wensen hun dus: smakelijk eten! En de kokende bouwkundig tekenaar veel creatieve ideeën voor nog meer te gekke constructies. En voor de kinderen veel vrolijke glijpartijen: glijbaan op, glijbaan af ...